علیرضا محمودی- همشهری آنلاین: «همه چیز، همه کس، به یکباره» دومین فیلم زوج کارگردانانی است که در سال ۲۰۱۶ با فیلم «مرد ارتشی سوئیسی» نامشان در هالیوود پیچید. دنیل کوان و شاینرت با این فیلم ثابت کردند که صبر شرقی و عزم غربی را همزمان برای موفقیت در هالیوود در خود ذخیره کرده اند. اما کسی فکر ش را نمی کرد که در دومین فیلمی که ۶ سال بعد می سازند، همه موفقیت هایی که همه در یک دهه می توانند با چند فیلم بدست بیاوردند آنها با یک فیلم و در یک سال و در همه موقعیت های رقابتی و هنری بدست بیاورند. «همه چیز، همه کس، به یکباره» از زمان ساخته شدنش بالغ بر ۴۰ بار در جشنوارهها ورقابت های هنری نامزد شده که رکوردی دست نیافتنی است. کارگردانان و عوامل این فیلم از جمله میشل یو بازیگر زن نقش اول فیلم بیش از ۳۵ جایزه برای این فیلم با خود به خانه بردهاند. دذر حالی که یش بینیها در اخرین ساعات قبل از برگزاری کفه جوایز را به سمت رقیب اصلی این یعنی فیلم آلمانی « در جبهه غرب خبری نیست» ساخته ادوارد برگر سنگین میدانستند، اما آکادمی رویه دیگر جشنواره ها را بهم نزد و جوایز اصلی اش را به استعداد های تازه کشف شده چینی هالیوود داد. فیلمی که به نظر می رسد، برای سیاست های تازه اسکار و منتقدان جوان و رویکرد های تازه انتقادی در سینمای آمریکا یک اوکازیون و موقعیت استثنایی است.
«همه چیز، همه کس، به یکباره» داستان یک روز از زندگی زنی به نام اولین با بازی میشل یو- برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و ستاره فیلم معروف ببر غران، اژدهای پنهان ساخته آنگ لی محصول سال ۲۰۰۰- است. یک مهاجر چینی در روزی از زندگی اش با چند بحران روبرو است. او که او مدیره رختشویخانه است باید با نماینده اداره مالیات با بازیگری جمی لی کرتیس _ برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن- سرو کله بزند تا ازز یر بار جریمه سنگین مالیاتی دربرود. از پدر سنتی اش که با زبان سنتی خودش حرف می زند، میزبانی کند. با چالش حکم طلاق شوهر چینی اش که با زبان خاص منطقهایی در چین حرف میزند کلنجار برود. با زندگی متفاوت دخترش که قصد دارد با دوستش زندگی نامتعارفی را آغاز کنند، کنار بیاید. این همه مسئله و بحران در ابعاد مختلف در یک روز با سرعت زندگی روزمره و جابه جایی هایی مکانی و زمانی و ذهنی شخصیت اصلی فیلم درهم آمیخته می شود، تا مخاطب فیلم تا یک سوم فیلم در گیجی و بهت رویداد های فیلم را که بدون هیچ مرز و قراردادی در جهان واقعی و موازی در ذهن اولین مرور می شود را دنبال کند.
فیلم با تکنیک روایی که در ظاهر آشفته و بدون حساب و کتاب است اما از درون چیده و حساب شده است، قصد دارد تقابل های فرهنگی، اقتصادی، زبانی، جنسیتی، عاطفی و ارتباطی مهاجران با جامعه میزبان و جهان را در دنیای امروز را مرور کند. تنازعی بی پایان که باعث می شود قهرمان فیلم از دنیای واقعیت بگریزد و به دنیای خیالی پناه ببرد و امکان ها مختلف بودنش را به خاطر بیاورد. موقعیت های متنوعی که از آدم ضعیف و بیچاره و بیپناه در جهان خشن و قوی و بیرحم سرمایه داری و رسانه محور امروز محافظت میکند. اما فیلم در همین جا متوقف نمیشود.
فیلم ۱۳۹ دقیقه ایی در برابر ما مثل رودخانه ایی از تصاویر و اصوات پیدرپی می گذرد و قصد دارد پیام و محتوایی جدا از پناه بردن به زندگی خیالی و ذهنی برای محافظت در دنیای امروز به مخاطبان ارائه کند. فیلم در پایان این همه داستان و بحران و موقعیت پرچالش، پیشنهاد بازگشت به خویش و پذیرش تفاوتها و احترام به اقلیتها را میدهد: نقطهحساس آکادمی و تابلو سیاست گذاری فرهنگ آمریکایی. جایزه اسکار در سال ۲۰۲۳ به عنوان بهترین فیلم در سالی به در آمریکا به دو مهاجر چینی و درباره چالش های یک مهاجر چینی اهدا شد که جامعه آمریکا و به تبع آن جبهه غرب قصد دارد از درون خود را در برابر تناقض ها پذیرش فرهنگ های دیگر آماده کند. این آمادگی در حالی اهمیت پیدا می کند که بزرگترین چالش سیاسی و اقتصادی آمریکا مقابله با چین است. مقابله ایی که ابعادش روز به روز پیچیدهتر و عمیقتر می شود.
فیلم دنیل کوان و شاینرت فیلمی چشمگیر است. توانایی فنی و مهارت روایی سازندگان آ« غیر قابل چشم پوشی است. هزارتویی روایی فیلم در ساخت حیرت مخاطب مانند ماشینی تکنولوژیک عمل می کند. اما فیلم مانند همه ماشینها توانایی برانگیختن احساسات و عواطف ما را به نسبت به شخصیتها را ندارد. مخاطب مبهوت این فیلم- یارانه با پناه بردن به ذهن خود مگر از تهدیدهای پیرامونی خود را نجات دهد وگرنه انتظار برای به ثمر رسیدن میوه درخت تفاوتهای فرهنگی در جهان امروز شاید به عمر مخاطبان امروز کفاف ندهد.
اسکارنود و پنجم با اهدای اسکار به ماشین جایزه بگیری چینی به پایان رسید. چهار سال دیگر اسکار به ۱۰۰ سالگی خود میرسد. یک قرن است که اسکار همان کاری را می کند که جامعه آمریکا از چنین مراسمی می خواهد: باشکوه و نکته سنج و اسکار امسال همه تلاشش را کرد.
نظر شما